συναλοώ

-άω, Α

1. αλωνίζω μαζί με άλλον

2. κατασυντρίβω («δαλεῑτο πρόσωπον, μέχρι συνηλοίησε παρήϊα», Θεόκρ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < συν-* + ἀλοῶ «αλωνίζω, θρυμματίζω»].